De ongebreidelde experimenteerdrift van Levi Van Veluw 

Met zijn nieuwe werk, dat tot eind juni 2011 in de Amsterdamse galerie van Ron Mandos te zien is, heeft Levi van Veluw een flinke verandering in gang gezet. Maakte hij aanvankelijk hoofdzakelijk portretfoto’s met enkele uitstapjes op het sculpturale vlak, op deze expositie vormen drie grote conceptuele installaties de hoofdmoot. Gebaseerd op een eenzame periode in zijn jeugd.

Door Etienne Boileau

  Een paar jaar terug bereikten de serie portretfoto’s waarvoor van Veluw zijn hoofd bekladde met ballpointstrepen, al snel een breed publiek. Daarna volgden foto’s waarop hij zichzelf belegd had met kiezelstenen of beplakt had met stroken oud tapijt. Hoogtepunt was zijn serie Landscapes: foto’s waarop zijn hoofd als drager voor een heel landschap diende. Met boompjes, mosjes en enkele koetjes, verscheen Levi’s gezicht op de cover van de catalogus Dead or Alive, ter gelegenheid van de gelijknamige tentoonstelling in het Museum of Arts and Design in New York. Het waren bizarre en intieme landschappen, waarin Van Veluw speelde met de traditie van klassieke, kitscherige landschapjes uit de schilderkunst. Eigenlijk helemaal geen portretfotografie, maar volgens Levi veel meer een onderzoek naar vorm, materie, kleur en textuur.

  Sculpturale uitstapjes
De afgelopen jaren bleek Van Veluw in staat om steeds nieuwe invullingen voor zijn fotografie te vinden. Heel af een toe maakte hij een video of een mooi beeld van zichzelf: zo hing er twee jaar terug tijdens Art Rotterdam bovenaan de trap in de Cruise Terminal een levensgroot wit reliëf van Levi’s hoofd, uitgevoerd in fiberglas. En een jaar later bracht hij een sterk uitvergrote buste van zichzelf uit, gemaakt van perspex en bekleed met tropisch fineer. Enigszins narcistisch, dat wel. En veel gelikter en met beduidend meer glamour dan zijn oorspronkelijke portretfotografie. Maar hij is er niet mee doorgegaan.
Voor zijn soloshow die nu bij Ron Mandos te zien is, ontwikkelde Van Veluw drie nieuwe installaties onder de noemer Origin of the Beginning. Met desterk vernieuwde beeldtaal die hij erin gebruikt, lijkt het alsof hij het glamourpad nu wel definitief verlaten heeft. Een moeilijke periode in zijn jeugd hanteerde hij als bron voor dit spectaculaire nieuwe werk, waaraan ook enkele video’s en een fotoserie gekoppeld werden. Daarin heeft hij het schrijnende en bizarre element uit zijn fotografie op een mooie manier verweven met eerdere sculpturale avonturen.

Angstaanjagend
Met eindeloos veel geduld en aandacht voor het materiaal bouwde Van Veluw zijn jongenskamer drie keer na in hout. Daarna beplakte hij zijn gezicht met dezelfde latjes als die waaruit de kamers zijn opgebouwd. Op de foto’s waarop hij zichzelf in deze kamers fotografeerde, lijkt ook zijn lijf helemaal van hout te zijn. Onderwerp en achtergrond vallen daardoor grotendeels samen, wat sterk vervreemdend werkt. Daarnaast vallen ook de verschillende attributen tegen de achtergrond weg; zoals de enorme rattenkooi en plant in een van die kamers, die gemaakt zijn uit hetzelfde hout. In de galerie staat ook een kamer met een jongensbed, waarvan zelfs de lakens en dekens van hout zijn. En in een derde kamer staat het zeer precies weergegeven houten jongensbureau van Van Veluw.
Levi maakte ook een drietal video-opnames van zichzelf in de drie verschillende decors. Daarin figureert hij als een angstaanjagend soort fantoom: Volledig beplakt met houten latjes probeert hij in een soort performance - langzaam en houterig bewegend als een schimmig personage uit een sciencefiction film - zijn eigen bureau met een aansteker in de fik steken. In een andere video pinkt hij – enigszins pathetisch - een traan weg terwijl hij in bed ligt. En in de laatste video draait zijn hoofd langzaam naar de rattenkooi, die echter leeg is.

Puberteit
De foto’s die van deze verschillende scènes gemaakt zijn, hangen als een soort doorgang naar de realtime installaties, die achter in de museale ruimtes van Ron Mandos te vinden zijn: mooi ingebouwd en slim over de ruimtes verdeeld. Terwijl je voor zo’n jongenskamer staat, bekruipt je ineens het gevoel dat Levi elk moment tevoorschijn kan komen om zijn performance te vervolgen.
Levi Van Veluw heeft een melancholische en nogal beklemmende tentoonstelling neergezet, die indruk maakt. Wel mis je in deze nieuwe serie de ironische, speelse lading uit eerder werk. Niettemin hanteert hij opnieuw een ijzersterk concept. Bezoekers krijgen op allerlei manieren (installaties, fotografie en video) een fascinerend spektakel voorgeschoteld waar ze zich goed in kunnen verplaatsen; de puberteit is immers zelden een prettige periode in iemands leven.  
 

Origin of the beginning
Galerie Ron Mandos
21.05 – 25.06 2011
www. Ronmandos.nl

Copyright 2011 © Etienne Boileau
  
  



Levi vanVeluw, Origin of the Beginning